W profilaktyce zarażeń włosogłówką
Wykrywanie. Rozpoznanie opiera się na wykryciu w kale jaj włosogłówki w grubym rozmazie lub metodami Kato i Miury (pozwala określić intensywność inwazji) oraz sedymentacyjnymi ponadto w kale stwierdza się krwinki kwasochłonne i kryształy Charcota-Leydena. Eozynofilia we krwi rzadko przekracza 15% i dotyczy 15-25% przypadków chorych.
Zwalczanie. W profilaktyce zarażeń włosogłówką należy uwzględnić przestrzeganie zasad higieny osobistej (częste mycie rąk), dokładne mycie owoców i jarzyn, zaniechanie użyźniania ogrodów odchodami niekompostowanymi.
W leczeniu wykorzystuje się mebendazol (Vermox, 200-400 mg przez 3 kolejne dni) i albendazol (Zentel, między 2-6 rż. 200 mg, u starszych 400 mg) patrz T. saginata, a także tiabendazol (Mintezol, 50 mg/kg mc. przez 3 dni) patrz S. stercoralis, pirantel (Combantrin, Pyrantelum, na czczo 10-20 mg/kg mc.) patrz A. duodenale i lewamizol (Levamisol, Decaris, dzieci powyżej 2 rż. 6 mg/kg mc., dorośli 300 mg po głównym posiłku przez 2 dni) patrz T. canis. Badania kontrolne kału przeprowadza się po 2-4 tyg. po leczeniu.
